İletişimde iyi başlıyorum, ama derinleşince tökezliyorum. Sürekli "iyi kalma" çabamla çelişen bir paradoks bu.
Suskunluk ve eylemsizlik beni tanımlıyor. Sohbetlerde ya en sessiz ya da en isteksizim. Negatif haberlerden kaçışım, hayatı tuzsuz bir yemeğe çeviriyor. İçimde kaos, dışımda durgun bir göl…
Ruhum emekli, bedenim hâlâ mesaide. Yüklerim atılamaz cinsten. Ne şikâyet ediyorum ne de kabulleniyorum. Sadece taşıyorum.
Kaygılardan kaçmak için… hiçbir şey yapmıyorum. Hobiler geçici bir nefes, ama tekrar edildikçe sıradanlaşıyor, tüketim çarkına karışıyor.
Sanat, müzik, yazı… Hepsi boşluğu besliyor. Siyaset tartışacak gücüm yok, savunma refleksim bile uyuşuk. Zihnim hep "mesai bitsin" ya da "tatil uzasın" arasında sıkışmış.
Sebep aramıyorum, etiket yapıştırmıyorum. Felsefe, özlü sözler, kıssalar… Hiçbiri iyi gelmiyor artık. Bu yazı bile sadece zaman öldürmek için.
Esen kalın!
#KişiselBlog #İçDöküş #Melankoli #RuhHali #HayataDair #Bezginlik #SessizÇığlık #GünlükYazılar #SadeDüşünceler #HayatYorgunluğu
Yorum Gönder
♡ Yorumlarınıza en kısa sürede geri dönüş yapılır.
♡ Üyeliğiniz yoksa dahi anonim profili seçerek yorum yapabilirsiniz.